عامل‌هاي آموزشي بهبود عملكرد گلخانه‌داران برآن اصفهان

کشت‌های گل‌خانه‌ای به‌دلیل تولید محصول‌های با کیفیت و خارج از فصلِ مصرف، دارای اهمیت بالایی است. بنابراین، آموزش هدف‌دار و منظم برای تولیدکنندگان این بخش ضروری می‌باشد. هدف این تحقیق تحلیل و طبقه‌بندی عامل‌های آموزشی مؤثر در بهبود عمل‌کرد گل‌خانه‌دارانِ شهرستان اصفهان می‌باشد. این تحقیق  از نوع کاربردی است که به صورت توصیفی و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه‌ی آماری آن را 180 تن از گل‌خانه‌دارانِ دهستان براآن جنوبی به عنوان یکی از قطب‌های تولیدات گل‌خانه‌ای در شهرستان اصفهان تشکیل می‌دهند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران به شمار 72 گل‌خانه‌دار برآورد شد. نمونه‌گیری نیز به شیوه نظام‌مند و به شکل تصادفی صورت گرفت. ابزار تحقیق، پرسشنامه‌ای بود که روایی آن براساس پایه نظر هیأت علمی تأیید شد و برای تعیین پایایی آن نیز از ضریب آلفای کرونباخ (88/0 =α) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. بنا بر نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی، عامل‌های آموزشی تأثیرگذار در عمل‌کرد گل‌خانه‌داران در پنج عامل آموزش‌های: ارتباطی، فنی هنگام داشت، فنی پیش و حین کاشت، فنی پس از برداشت و اقتصادی دسته‌بندی شده‌اند که این عامل‌ها در مجموع 7/68 درصد از تغییرات واریانس کل متغیرها را تبیین کنند.